Bardzo lubię smak świeżo łuskanego słonecznika. Jednak jego łuskanie wiązało się niegdyś z ciągłym niedosytem, chciałem go jeść więcej niż miałem cierpliwości do jego łuskania. Marzyłem wtedy, że kiedyś znajdę słonecznik, który będzie miał jedno wielkie ziarno, jak orzech laskowy, po rozbiciu którego będę miał ogromną porcję aromatycznego, soczystego, świeżo łuskanego słonecznika. Kto by pomyślał, że moje marzenie spełni się po wielu latach w tak nieoczekiwanej postaci?
Topinambur – słonecznik bulwiasty pochodzący z Ameryki Północnej pojawił się w naszym ogrodzie ubiegłej wiosny. Kilka małych bulw podarował Tatianie nasz sąsiad Tomasz. Zasadziłem je w naszym warzywniaku nie do końca licząc, że coś z tego będzie. Jakież było moje zdumienie, gdy po zaledwie dwóch miesiącach w tym miejscu pojawiły się strzeliste łodygi, które w drugiej części lata pokryły się pięknymi żółtymi kwiatami!
Roślina już od późnego lata, przez całą jesień była ozdobą warzywniaka, aby późną jesienią wydać plon – bulwy, które wykopuje się trochę jak ziemniaki. I tu zmierzamy do tego jak moje dziecinne marzenie zostało spełnione. Bulwy topinambura smakują, no może nie identycznie, ale w smaku są bardzo zbliżone do świeżo łuskanego słonecznika!
Niektórym smak topinambura bardziej przypomina orzechy, dla mnie jednak to jest spełnienie dziecięcego marzenia, “duże ziarna” świeżo łuskanego słonecznika 🙂
Można je jadać same, po obraniu na surowo, najlepiej smakują bezpośrednio lub na krótko po ich wykopaniu, wtedy są soczyste i kruche. Po kilku dniach spędzonych nawet w lodówce stają się miękkie, nadal smakują wyśmienicie, ale nie są wtedy już takie soczyste.
Mi topinambur najbardziej smakuje w połączeniu ze słodko-kwaśnymi owocami, można do tego użyć malin, albo na przykład pestek granatu.
Składniki na surówkę z topinambura i pestek granatu:
- kilkanaście bulw topinambura
- granat
- pół cytryny
Przygotowanie surówki jest banalnie proste. Bulwy topinambura należny obrać ze skórki i zetrzeć na tarce jarzynowej.
Dodać do tego pestki granata i skropić sokiem z cytryny. Gotowe!
Topinambur jest rośliną całoroczną. Późną jesienią strzeliste łodygi należy ściąć, a bulwy można zostawić w ziemi – przynajmniej do czasu siarczystych mrozów. Dzięki temu, można je na bieżąco wykopywać i zużywać według potrzeb, ciesząc się tym soczystym, kruchym, smacznym i zdrowym warzywem! 🙂
Bulwy topinambura zawierają w swoim składzie inulinę – rodzaj prebiotyku. Mikroflora bakteryjna obecna w jelicie grubym rozkłada inulinę na kwasy organiczne: octowy, propionowy, mlekowy i masłowy, które obniżając Ph jelita zapobiegają powstawaniu w nim chorobotwórczych bakterii i grzybów. Ponadto jest bogatym źródłem witamin B i K oraz mikroelementów, takich jak: sód, wapń, potas, magnez oraz jod.
Możesz być na bieżąco z tym, co się dzieje na blogu – zapisz się newsLetter – okienko poniżej. Raz w tygodniu otrzymasz maila z linkami do nowych artykułów bezpośrednio na Twoją skrzynkę pocztową 🙂
Coś nowego dla mnie bo nie znam tego warzywa! Chętnie spróbuję bo uwielbiam surówki; a po wszystkich tych świątecznych frykasach… to jeszcze bardziej! Dziękuje za pomysł!
Bardzo proszę, mam nadzieję, że Tobie również zasmakuje 🙂